Sen Sanma Şiiri - Nihal Memil

Sakın kendin sanma,saçımdaki akların nedenini
Sebebini kendin düşünme,beynimdeki şimşeklerin
Unutma sen değilsin,benim ilk sevdiğim
Sen değilsin,dalgadan aşınmış kaya gibi,aciz bedenimin nedeni.

Dedim ya,sen olamazsın hayatımın güvencesi.
Dedim ya,sen olmazsın içimde fırtınalar koparan.
Hergün kurumuş ekinlerimi yaşatırcasına sulayan.
İmkansız sen değilsin,beni hayal diyarında dolaştıran.

Sen olamazsın,yanımdan bir an bile ayrılmayan.
Sen olamazsın,yüzümdeki kırışıklıkları yaratan.
Mutluluktan beni ta arşa çıkaran.
Sen değilsin,acılarımı paylaşıp,teselli olan.

İşte sen busun...
Kara bulut gibi üzerimde kol gezen,
Sevinçlerimi,küçük mutluluklarımı kelepçeleyen,
Beni hayattan uzak tutup,herkeslerden hor gören,
Umutlarımla birlikte diri diri mezara gömen,
Sonuçta sensin,hayatımı cehennem azabına çeviren...