Sen Ölmedin! Şiiri - Müslüm Bayram

Ey güzel çocuk duy beni
Sana öldü diyenler var
Sen asla ölmedin ki
Yazılmadı kara tahtına hiç
Soğuk mermer taşında ölüm

Yağlı urgana boynun uzatman boşunadır gülüm
Darağacında kafa atman ölüme
Mıh gibi çakıldı ölümsüzlüğün be gülüm
Unutulmazlar arasında adın
Servi oldun mavi göklere
Kalplere sevdanı saldın

Değemez hiç bir celladının kirli eli
Bakamaz da kem gözleri
Körpecik bedenler ölmez be gülüm
Sen ölmedin ki ölümsüzsün be gülüm.

Dünya anneleri sancınla doğuma durdu
İsmini koydu çocuklarına
Ak ellerinde ak sütüyle besleyip
Sarmaladılar koyunlarında
Okşandılar sevgiyle…

Kutluyorlar doğum gününü
Her yıldönümü ölümsüzlüğünü
Kabir taşında yazıyor be gülüm
Sen ölmedin yaşıyorsun be gülüm.

Ölmek nedir ki be gülüm
Güneşin battığı geceye
Bir Yıldız olup doğmak!
Yaşamak... Ermek ölümsüzlüğe….