Sen mevlaya koş gönlüm Şiiri - Hamdi Oruç

Sen Mevlaya koş gönlüm

Ey bülbül derdinin ilacı bu gül aşk
Sen mevlaya koş gönlüm

Bırak dünyanın ellerini
Sen mevlaya koş gönlüm

Leyla arayan mecnun bende
Çöllere düştü
Yusufu ararken Zeliha bende
Kuyudan derin kollara düştü...
olsun

Dünya döndüm senden
Dünya usandım senden
Ateşten yanmadım yandım senden
Dön dünyadan mevlayı ara gönlüm

Girme gönlüm bu yol karanlık
Bırak bu dünyanın ellerini
İsteme güllerini
Kesseler de yollarını
Sen mevlaya koş gönlüm

Sonu cennet bile olmasa
Sen mevlaya koş gönlüm
Mevlaya dönmek bile cennet gönlüm
Zehir içtin dünyanın göğsünden

Dörtnala koşularımın güçlü nefesi
Bırakacak yakanı karanlığın elleri
Bırak bu dünyanın ellerini
İsteme güllerini
Mevlayı anmak gül açmaktır gönlüm
Göklere kanat açmaktır kelime kelime
Güneşe koşar gibi koş bu gül aşka