Sen Kimsin Şiiri - Zafer Başkaya

Sen kimsin;
Yakamozları sakladığın bir gökyüzü, sakallarına dolanan bir rüzgar veyahutta sesine bulaşan bir tebessümüm alır beni. Saklandığım her gün yeryüzünden bir tek sana sobelenirim. Sen benim bi haber çıktığım bir yolculukta; denk geldiğim, yolumun düştüğü bir söğüt gölgesi işte ne bileyim. Kelimelerle buluştuğum bir toplantısın şimdi kilitli kapılar ardında. Senin adınla başladığım bir anayasının yürürlüğe gireceği bir ihtilali, gözlerine denk geldiğim andan itibaren ayaklandıran bir kurşunsun, düşünmeden kalbime doğrultup ateşlediğim. Yerle bir olup uzanırım hayalinin kapısına uzanan ince bir yolda boylu boyunca. Faili meçhul değilim. Ey sen; yüreğim avuçlarına emanet failim; yüreğine gömülsün yeter ki bedenim.
Ben anlatamam bir rüzgarı artık, hayran olamam bir yakamoza ve ezberleyemem bir şiiri seninle denk geldiğimden beri. Dizemem kelimeleri yan yana, lâl oluşunu elinden çaldığımdan beri ve gidemem hiç bir adım uzağa kendimden, gidemem yığılıp kaldığım gözlerinden.