Sen Kaç Kişilik Yalnızsın?

Bu gecenin de bir önceki geceden hiçbir eksiği yok. Yine eksiğiz... Ne zaman tamamlanacağımız meçhul. Siyah beyaz hayaller kurmaktan bıktık. Çoğul konuştuğumun farkındayım. Çünkü ben hiç sen kadar bensiz kalmadım. Bunları yazarken de kalabalığım. Solumda sensizlik, sağımda hüzün, karşımda da göz yaşı var. Hepsi çok yakından tanıyor seni. Ortak arkadaşlarımız olmadığı kesin. Ama benden çok dinlendiler seni. Sen kaç kişilik yalnızsın bu gece? Yoksa hiç ben kadar sensiz kalmadın mı sen?

Neyse bu gece soru sormak yerine cevap vereceğim sana;

EVET, hala unutamadım seni.

EVET, hala etkisinden kurtulamadım.

EVET, ben o geçmişteki salak aşık.

EVET, sensizliğe bir türlü alışamadık.

HAYIR, niyetim yok unutmaya.

HAYIR, tek sebep bu değil utanmama.

HAYIR, kimsenin gücü yetmez senin ıslattığın kalbi kurutmaya!

Şimdi telefonun başında senden mesaj bekleyerek geçmiyor günlerim. 

Yalnızlığı benim gözümden görmeni çok isterdim. İnsan bu cümleyi kurarken bile hislendim... Çünkü bu kadar yalnız kalmanı kendime yediremezdim... Sen nasıl yedirdin yüreğine bu kadar bensizliği? Doldu mu kalbin benim boşluğumla? Kimler bu boşlukta yer buldu kendine? Her şiirimden sonra kendime söylediğim gibi, bu içinde sen barındıran şiirlerin sonuncusuydu!

#Fesleğen (Mustafa Hazırcı)