Yetmez kadar çok
Doymaz kadar aç
Şu
İnsanoğlu,
Gerekirse
Ölülerin üzerinden giden
Menzile varmak için,
Amaç
Ben yine ben hep ben
Gerisi
Bir hiçe
Teferruatın ta kendisi
Yoklukları oynamışlar kime ne,
Taksirat
Kader
Deyip çıkarsın işin içinden,
Günah keçisi
Ben hariç
Hepsi,
Çokluk
Azınlığa mapus
Gibi sanki,
Gibisine
Hiç gerek
Yok
Aslında
Zincirler
İçerden dışardan,
Kuşatılmışlık
Ömre hitaben,
Hayat kılçıklı bahis
Neticesini
Ne sen sor
Ne de ben söyleyeyim
Malumiyeti
Kazık
Dikmek hariç
Her şey,
Şu dökmeye
Kalkma eline
Nasibini
Alırsın
Kısmetsizlikte,
Hangi çarklar
Seni kurtaracakmış
Ey daha doğarken
Kaybedenler
Şaşarım,
İşe yaradıkça
Bir şeysin
Yoksa
Nihayetinde
Hep
Bir yokluğa talim,
Sen
Her şeysin
Amma velakin
Sen hariç gıyaben...
* Berlin, 17.01.2021 *
Talat Özgen
Talat ÖzgenKayıt Tarihi : 17.1.2022 10:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!