Sen Gidince Ve Sen Dönünce

SEN GİDİNCE VE SEN DÖNÜNCE

Sen gittin ya,
bir baştan bir başa boşaldı buralar!
Ve ben,
yapa yanlız kaldım bu şehirde!

Sen gittin ya,
gittin ve sustun.
sen susunca,
ben adımı bile unuttum.
Seni nasıl sevdiğimi,
nasıl sevildiğimi,
gündüzü,
güneşi
gülmeyi,
hatta mevsimleri bile unuttum!

Sen gittin ya,
yelkovan durdu.
Akrebe yenildi zaman.
Aşk,
sevgi,
umut müebbete mahkum edildi!

Sen gittin ya,
Çaresiz yüreğim,
yakarışlarda yüreğinin ritmini duymak umuduyla avundu.

Ellerini kavramayı,
gözlerine bakmayı hayal ettikçe,
takılı kaldığım anılar
yaktı yaktı kavurdu!
Öyle ki,
beynime çakılmış sıcacık gülüşünü,
yüreğime nakşettiğin aşkı,
kulaklarımı çınlatan sevi sözlerini,
kısaca;
tenini tenime hapsetmek isterken,
alev alev yanan ruhum
yalnızlığa teslim oldu!
Aşkla çarpan yüreğime kilitler vuruldu.

Sen vazgeçilmezim; yanımdayken bile özlediğim;
kalbimi avuclarına teslim ettiğim,
kalbimi kırdın,
verdiğin sözleri unuttun,
ayrılık fernanını imzaladın
ve gittin.

Ey aşk;
varlığına alıştırıp,
yokluğuyla sınamak aşkın kanunu mu?
benden güçlüsün!
Büyüklüğünden sual olunmaz.
söyle,
kavuşmak mahşere mi kaldı?
nefesim kesildi!
Yüreğim buz dağına döndü.
Kalp atışım durdu!

Sen dönünce,
çektiğim bütün acılar bitti!
Aşk dengini buldu.
Ben güzelleştim!
sevgiye bakışım,
dudakta gülüşüm değişti.
Dönüşünle ruhum şifa buldu.
Hayat bana bayram oldu

Pıtırcık
13 Mart 2023