Sen gittin ya
Ben yanlız kaldım bu şehirde.
Hani sen sustun ya...
Unuttum ben adımı.
Seni nasıl sevdiğimi nasıl sevildiğimi,
gündüzü,güneşi, hatta gülmeyi mevsimleri unuttum.
Zaman durdu.
Aşk, sevgi,umut müebbete mahkum oldu.
Yüreğim çaresiz yakarışlarda yüreğinle avundu.
Ellerini,gözlerini özlediğimde anılar içimi yaktı kavurdu.
Beynime çakılmış gülüşün, içime işlemiş aşk cümlelerin kulaklarımı çınlattı.
Tenin tenime hapsolmak isterken alev alev bedenim yangınlara teslim oldu.
Aşkla çarpıyorken kalp aşka kilit vuruldu
Vazgeçilmezim yanımdayken bile özlediğim dediğim ayrılık fernanını imzaladı
Kalbimi kalbine emanet ettiğim kalbimi kırdı verdiği sözleri unuttu
Varlığına alıştığını,yokluğunda sevmek aşkın kanunu.
Kavuşursan aşk olmazmış derler benden güçlüsün benden büyüksün aşk kavuşmak mahşere kaldı.
Sen gittin ya nefesim kesildi yüreğim buz dağına döndü kalp atışım durdu.
Sen dönünce...
Acılar bitti
Aşkın kanunu bozuldu
Ben güzelleştim yürüyüşüm gülüşüm değişti.
Ruhum şifa buldu hayat bayram oldu
13 Mart 2023
Dilek Karagüzel PıtırcıkKayıt Tarihi : 13.3.2023 20:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir varmış bir yokmuş varlığı cennet olanın yokluğu cehennemi yaşatırmış. Kimseyi alışmayın yokluğunda bile varlığını sevmeyi öğrenirsiniz.
TÜM YORUMLAR (1)