Sen Gidince Şiiri - Dursun Kazan

Soluksuz sevişir gece
içimde biri ölür...
Sen gidince
Biri gelmez olurdu
Meydanlar suskunlaşir
Dostluklar çekilirdi kuytuluklara
Balikçi tekneleri açılmaz olurdu
Anafor yüklü denizlere...
Sen gidince
Sakin dokunma ölürüm yoksa...

Sen gidince
Şehri koyu bir karanlık sarar
Ve akardı
Tenha sokaklara
Balzat kokardı
Vururdu Şehir kendini sessizce
Bir ölüm olurdu
Bir de yokluk
En sonsa
Analar yol bekler
Yargısız infaza giderdi çocuklar
Sen gidince
Haberin olmaz
Ülkem
Yangin yerine dönerdi...
Sen gidince bir ayrılık olurdu