Sen gidince matemini tuttu bu şehir.
Geceleri zindan gündüzler zehir.
Zevk’ü safa bitti, başladı kahır.
Hasretler sanadır, yokluğun ağır.
Senin varlığın yeterdi, gülerdi yüzler.
Şeker şerbet idi seninle sözler.
Yıllar oldu, sana bakışır gözler.
Sana duyulur hasret, sevenler özler.
Her kışın sonrası süslenir bahar.
Çöl kavrulduğu an yağmurlar yağar.
En karanlık anda aydınlık doğar,
Rahmet yardımlarına müminler ağlar.
Kul Rabbin lütuflarını ihlasla anar.
Kayıt Tarihi : 12.9.2010 11:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)