Sen gidince
Sanki dağ devrildi
Altında kaldım
Ezildi bütün duygularım
Kırıldı sevgi yanım
Sustu içimdeki şarkılar
Yatalak kaldım
Okyanusdum kurudum
Poyrazdım duruldum
Canevimden vuruldum
Kartaldım gökte
Arslandım yerde
Şimdi her yerde kafeste
Akmaz oldu serçeşmem
Dolmuyor kevserden badem
Ne gündüzüm aydınlık
Ne gecem karanlık
Kendim duymuyorum sesimi
Aynalar göstermiyor cemalimi
Tadı tuzu yok aşımın
Karnı gözü tok acımın
Donup kaldım bu karede
İki çarpı iki
Veya
İki artı iki
Hep dört eder sanırdım
Etmiyormuş anladım
Sen gidince
Kayıt Tarihi : 28.3.2007 09:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

selam ve saygıalrımı gönderiyorum....
İlk şokta ''bu karede'' donup kalabilir insan.Fakat yaslanarak kirişe, gerilimin son haddinde fırlayıp ileriye aşka doğru yol almak.İnsanı içten ve dıştan kuşatan ,acısıyla tatlısıyla olgunlaştıran, yakan pişiren , ve hakikate eriştiren bir yoldur.
Bu şiiri çok sevdim ,bu üslubun devamını dilerim.Tebriklerimle...
TÜM YORUMLAR (2)