Bir ölüm gibi sensizlik
Yitiriyorum yaşamın maviliğini
Gözlerimin rengini
Hücre hücre eriyorum
Kanım donuyor damarımda
Oysa bahar
Yeni göğertmişti gelincikleri
Otuz beşimde
Kibrit bir kez yanardı kavında
Ben
İlk kez yandım aşk odunda
Sen
Tanrı misafiri gibi gelirken
Gideceğini peşinen söylemiştin
Bunu hep sakladım kendimden
Bir ölüm gibi sensizlik
Yitiriyorum yaşamın maviliğini
Gözlerimin rengini
Ve yitirsem de her şeyimi
Söylemeyeceğim kendime
Senin bir daha gelmeyeceğini
Kayıt Tarihi : 20.8.2007 13:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çok güzel bir şiirdi Seyit'ciğim !... Hafıza 20 yıl geriye sardı .....
TÜM YORUMLAR (2)