Yağmurlar utandı gòzyaşlarıma
Semada yıldızlar
Sokaklarda ağıt yakan rüzgar
Ve ben zamanın bosluğuna tutunurum.
Sen gidince
Sesine doğru yolum uzar duraği olmayan
Güller incinir kokusu gözlerinde kalan.
Gamzeli hayallerimde ay doğar
Uykusuz kalir gözlerim
Gözü yaşlı siirler kalir dudaklarimda
Hayallerim öğütülür yalnizliklar değirmeninde
Kapanir perdeler suçlarim istiflenir
Yama üstüne yama tutmaz acılarim
Sen gidince
Zaman paslanır ellerimde
Yıkanmaz hasret kokusu
Sen gidince yatirlarda konaklarim habersiz
Nehirler ayak seslerini yıkar durmadan
Soğudu nefesim soğuk çaylarda
Bir de bendeki ellerin.
Sen gidince
Her gece ölüm konuşur ölümsüzlük zindaninda
Gönül şehrimi yanginlar sarar
Yanar ümitli vitrinler
Bir de mavi düşlerim
Sen gidince
Kalem kırılır metropol yalnizliklar adliyesinde
Çarmıha gerilir İsa misali duygularim
Özlem nehirlerim Yakup'un yaşlarina katılır
Sen gidince
Bir ölümü özledim
Bir de elveda diyen gözlerini
Sen gidince.
Mitat ÇIBUK Gaziantep 7.2. 2019
Kayıt Tarihi : 11.2.2019 21:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!