Sen Gelince Şiiri - Ahmet Çiçek

Sen gelince kuşlar geliyor pencereme
Ürkek depremler gibi mecalsiz
Bülbül sevdaya ağlıyor her gece
Papatya kokusu birde
Sen gelince kanatları kanıyor kuşların
Güvercinler avuçlarımda

Sen gelince
Yıldırımlar düşüyor bakışlarında
Hava, su, toprak fışkırıyor
Çoğalıyorum birden
Şafaklar beliriyor
Ve bir savaş büyüyor gözlerimde

Sen gelince rengi değişir sokakların
Beyaza döner baktığın her yer
Hiçbir şey görmez olur gözlerim
Geldiğin yollardan başka yâr
Varsın bir akşamüstü kurusun laleler