Sen Bu Şehirden Gideli Şiiri - Ahmet Çiçek

Sen bu şehirden gideli,
Yarım bir ölüm gerçekleşir
Pencereler, kapılar haykırır sessiz sessiz
Geceyi gündüz bilen gözlerime esir düşer yağmurlar
Zamanın çürümüş hallerine bakar dururum
Gel gör ki benzersiz bir güzellik alır bakışlarını
Şahmeran bile şaşkın kalır güzelliğinin ardında

Sen bu şehirden gideli,
İnzivaya çekilmiş kuşlar kanatlanır
Dallara tutunan ölüm haykırışları
Karanlığın rahmine konar
Öldürülmüş bir şehrin üstünde
Suyum yanar, kanım yanar; ateşim ağlar

Sen bu şehirden gideli,
Avuturum rüzgârın dağıttığı saçlarınla
Bir devrim geçirir gönül çerağım senle
Üşüyorum rüzgar gibi mehtabın soluğunda
Köklerim nefeslenir bir damla yağmurda
Ve intihara meyillenir yorgun ayaklarım
Sen bu şehirden gideli
Ufukta yanan mumu söndürüyor gözlerin