Yalçın kayalardır, hüzün dağların
Kovukları derin uçurum, yar.
Yaşlı kartallar tünemiş, dost tutmuş.
Ağır cüsseleriyle sinmiş.
Kanatlarında sancılar.
Yanaşmış, demir atmış bir gemi
Dökülmeye başlamış armalarından
Tatlı özlemleriyle pas tutmuş
Açık ara uzak armuzlarından.
Işığı söndürülmüş,
Şen şakrak... Bi haber tayfalarından.
Yorgun düşmüş sahiller, ıssız limanlar.
Kumsalda cılız beste çalar.
Aşktan çatlamış bordaların yüzeyi
Yas tutmaz anılar...
Eski tufanlarına yanar.
Uzak diyarlardan gelmiş sen ey yabancı!
Anlatırsın hoş anılarını, dinleyenin yok.
Tadı kaçmış damaklarından bal dökülür.
Boğulur fırtınalarında hisli duygular.
Kıpraşır müjgânların…
Yıldızlaşır ağlaşır.
Müslüm Bayram
Kayıt Tarihi : 25.5.2021 14:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!