Ey!
Maziye saldığım
Ardınca
Çaresizce
Bakakaldığım
Hasret yüklü gözlerle
Ufka daldığım
Ufkumda batan güne
Dualar saldığım
Gelmez güzel günlerimsin…
Ey!
Issız gözlerime
Bir nazarla
Kalubeladan aşina
Olduğum
Tenha yüreğime
Umut dolduğum
Baktıkça aya
Dünyaya
Takvim yaprakları
Başlayınca kopmaya
Sararıp solduğum
Mazinin içinden gelen
Yaşamadığım dünlerimsin…
Zamanına geç kalan
Maziden anına dalan
Ardından hakikatle
Yerle bir olan
Vahların, eyvahların
Günahların, siyahların
Arasında kavrulan
Gönlümün en sahibi
Hiç bırakmayan hüzünlerimsin…
(Eylül 2016)
“Yan ki Üşümesin Yüreğin” adli şiir kitabımdan…
Kayıt Tarihi : 6.6.2020 00:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!