Dağıldı gönlümün bahar havası
Yaktım gemileri doldu miadın
Her gün sızlasa da sevda yarası
İstemem gelmeni sen dünde kaldın
Yel değmeden düşen yaprak misali
Bir anda bulutlanan gök misali
Gün yüzüne çıkan tutsak misali
Unutuverdim seni sen dünde kaldın
Severken delice sen uzaklaştın
Saçlarıma yitikleri sen saçtın
Ayrılığa giden yolu sen açtın
Dönme sakın geri sen dünde kaldı
Kayıt Tarihi : 13.2.2011 15:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Uğur Kurt](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/02/13/sen-dunde-kaldin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!