Sen bir adım, ben yüreğimle...

Sizinde gözyaşınız aktı mı zehir gibi içinize?
Yaladınız mı tükürdüğünüz acı dolu gerçekleri günü gelince?
Mantığınız hayır, kalbiniz evet dediğinde;
Lanet okudunuz mu dünyaya?

Sizde benim gibi hep dönüşünü gözlediniz mi?
Bir gün değerimi anlayacak,
Bana dönecek dediniz mi?
Beklediniz mi büyük bir sabırla seneler boyu?

Kaç kere sevdim hatırlamıyorum.
Kaç aşk küllendi bu bedende?
Kaç kere vurgun yedim? Kaç kere tövbe ettim?
Kaçıyla arkadaş kalabildim? Kaçından nefret ettim?

Bütün bu duygu sağnağının altında biri vardı.
O biri hiç bırakmadı beni,
Ben hiç bırakmadım peşini!

Her düştüğümde tuttu beni, kaldırdı.
Her ağlayışımda başımı koyduğum omuzu vardı yanımda.
Karanlığıma ışık tutup, beni aydınlattı.
Onun yanında kuru çiçeklerim canlandı.
O benim hep ulaşmak istediğim,
O benim yanımda istediğim,
O benim şimdi gizli sevdam...

Biriyle hem dost, hem sevgili,
Hem arkadaş, hem sırdaş kalınabilir mi?
Ve bir kırmızı tutku varsa sizi çeken aranızda..
Ve tılsımlı bir gülüşe sahipse karşınızdaki...

Ben şimdi neyiyim onun?
Şimdi o benim neyim?
Cevabını bilmediğim bir sorular alemindeyim.
O bir adım, ben yüreğimle...
Yetmez mi bu cümle içimdekileri dökmeye?