sen bir ağaç olsan
sarsan köklerini en aşağıya
bilsem
sen hep toprağındasın
bana en güzel meyveyi
en serin gölgeyi
en beyaz karı sunarsın
ama sen bir ağaç değilsin
köklerin de burada değil
bir çocuğun avcunda tuttuğu bir güvercinsin
çocuk bu
öpecek başını
seni bulduğunda
koklayacak bir kaç kez
tırnakların elinde
o kadar
kanatların taştı taşacak
rastgele
.z
Zeynep KaracaaKayıt Tarihi : 17.1.2021 13:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!