sen ağladığın da mevsimler değişir yüreğimde
yağmurlar kara rüzgarlar ateş olur
ve toprak küser ağaçlara
sen ağladığın da yüreğim milyon parça olur,dağılırım ansızın!
gökyüzü unutur rengini,gözlerini mavi değil,yeşil değil
kederle açar yeryüzüne!
ben unutmaya başlarım saçlarının kardeş kokusunu
ve teninin rengini,kaybolurum en bilindik yollarda!
sen ağladığında küser şehirler dost bildiği kuşlara
çocuklar küser oyuncaklara ve anneler kedere salar ninnilerini!
sanma ki senden uzak olunca hissetmem
dedim ya sen ağlayınca!
mevsimler göçer içimden
ve ben yabancı olurum dost bildiğim aynalara!
sen ağlayınca kelimelerim susar ben kaybolurum!
ve sabah olmaz karanlık gecelere!
sen ağlayınca çifte bir cinayet düşer sayfalara!
sen ağlayınca unutur aşıklar sevgiliye yazmayı
ve başlar içimden göçmeye her şey
ben kimsesiz belki de bir hiç olurum sevgilim!
Kayıt Tarihi : 18.10.2013 19:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Arin Roni](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/10/18/sen-aglayinca-6.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!