Gün doğanda kapılar açar mevlam kuluna
Hayırları bağışlar mahlukatın yoluna
Geceyi uymak için gündüzü yaşamaya
Hür yaratmış insanı zıncır yoktur koluna
Kemend durar boynunda ne iffetsizler vardır
Şiirimde bir soyadlı şair, yazar ismi var
Huyunu anlamazlar yararlı çok kismi var
Yolu özel bakıştır ama binler hasmı var
Hüsam HASRET bize yol gösterir en genşi
Edebiyat dalları hem çıkıp hem inişi
İğitler meydan bilir
Oklardan yaydan bilir
Ermişlerin yolunu
Yol huydan haydan bilir
İğitler savaş bilir
Susmaz Türkmen dilim yolundan bir an sapmaz
Ülkücülük bağında bülbülü durmaz saynar
Yolumuz hak yoludur kimse eğriye tapmaz
Düşmanım içten içe yüreği yanar kaynar
Bu dilin sayesinde cihan rehate erdi
Ne etimse de barıştıramadım
Ne aklimi ne gönülüm bu küsleri
Çok uğraştım bozamadım pusları
İkisi inat sarıştıramadım
Bir tek sözümü geçiştiremedim
Gel hor görme yoksulu
Gider senden küsülü
Ömrün elliye yetti
Öğrenmedin usulu
İnsan ol sözünü tart
Zaman aradım pis mal içinde
Şanın istedim kemal içinde
Hoşgörü dedim cevap vermedi
Hüsnünü sordum cemal içinde
1-
Sevdalıyım aşığım ben dahi rahet bilmem
Acısı içim yakar gözyaşımı da silmem
Macnun mı divane mi delimiyim neyim ben
Ne sevdadır çileli hep ağlarım hiç gülmem
Kaf dağlarından daha derdim yücedir yüce
İçimi paralamış yetinmez kaldım güce
Gezerim beyhoş gibi her mahalle her küçe
Tür dağı eşit olmaz Ulu dağı geçmiştir
Taşıyamam ağırdır yüklenen derdim çoktur
Ne din kaldı ne mezhep ne mert kaldı ne erlik
Ne toplum nede töre iş oldu senlik benlik
Fesadı tattı nefis bitti dağıldı birlik
Kötü zaman eğri iş kalmadı hiç iylik
Şeref namus adamlık hepsi döndü paraya
Bunlar kapıdan çıktı şeytan girdi araya
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!