Yaralarına tohumlar ekecektim, seninle filizlenecektim
Batan geminin mallarımı gece
Allah ne verdiyse
Umuda koş, yarınlara koş, yürek sanki kuş,
Düşler kanatlı tayyare, sonsuz kere sefere
Geceyi sevmedim
Hiçbir zaman uyuyamam
Yüreğim ki ateş daha çok alevlenir.
Karanlığı döşek yapıp,
Gökleri yorgan misali çekiyorum üzerime
Tut ki müptelasiyim zamanında sarıldığım gözlerinin
Gece, bir tutam peri tozu saçmış
Bilinmeyenlerin korkusunun üzerine
Bilinmeyenler zaten cana tehdit iken
Geceye nazır kımıldamadan
Beklemektir artık yaşamak
Düşlerim bıçak yarasi canimda
Hiçbir rüzgar yardım edemez ya hani
Bir rota gerekir illa ki
Gerekir de gerekmesine, demir atamazsın bu limana
Konaklamaya bile gelemezsin bu marinaya
En iyisi vur gitsin azgın dalgalara kendini
Ver sırtını naif rüzgara, sal kendini kollarına
Bedenim yeryüzüne zincirlenmiş olsada
Yol bürüdü gözümü sarp yollara düşe kalka hikayemi arıyorum
İnsanın dokunduğu her zerresinden kaçtığım
şu dünya sathında
kendimi dansa kaldırdığım yerdir yine yüreğim
ruhumun igametgahıdır gönlüm
Yüzüme değdi göğün eli
Ruhumun alevini sel aldı
Gözlerim kapandı sanki aleme
O yangından geriye
Bir cılız nefesim kaldı
Vurgunum sana ey gökyüzü
Sema demişler adına, nede güzel yakışmış bu iki hece sana
Hamuşan olup çıkıverdim bu haline, rahmetine
Mevsimlerim en güzelinde, sonbaharında
Ey gökyüzüm vuruldum sana
Kimsesizlik, yarsızlık, sevgisizlik mi?
Neticede adı özgürlük, nasıl esir alır bedenimi
Sıkıştırır bu his ruhumu, değil miyim özgür ben
Bedenim güya hür, ruhum prangaya mahkum
Neticede tümevarım tümdengelim
Gel gelelim sana varalım, benden gelip sana gidelim
Düş gücümüz gözlerimizin prangasına mı mahkum
Uzakta bir diyardasın, göremezsem seni unutur muyum
Oluşacak çizgilerini betimler mi gözlerim
Düşlerim hayaller mi simanı, resmeder mi şu anını
Göğe bakışını, yere basışını
Görmese de anımsar mı dersin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!