Semin Yapar Şiirleri - Şair Semin Yapar

Dönüştürürler bizi,
dönüştürürler!
Ben, sen, biz..
Onlar; olmuşuz! ..
Yasemin, derler..
Gül, nergis önerirler? ..

Sürgünde gezer gözyaşların..
Zincirler öpse de alnından,
Bayat ekmeklerin katili
Nefes alır çilingir sofralarında...

Sürgünde göz yaşı dökmem.

İçimde,
bir şairin kızgın kalemi oynuyor..
Cehennemde olmayı kabul ediyorsan
kalemini yakta gel.
Yoksa,
başkasının söndüreceği kalemi

Tıpkı,
Sevginin aşkı sardığı gibi,
Kadehin üzerinde,
Parmakların.
Sen,
Ne yaptın söyle sevgili?

Bir melankoli öğleden sonrası,
Yüreğime işleyen
Ve ne dediğini anlamadığım
Ama
Hislerimi hallaç pamuğuna çevirmiş,
Zulu kilise müziği eşliğinde,

Seni, bilmediğim uzaklarda
Yalnız, dediler.
Kim bilir kaç sefer oldu;
Gözü yaşlı gördük, biçare, dediler.
Sönmemiş hala yüreğindeki ateş,
Kendini içkiye vurmus,

Hiç çekilmez bir festivalin,
gürültü dolu
cümbüşleri arasında,
aşka dair sözcüklerim
sessiz kalir
seni haykırmaya! ..

Şiir yazmış olsaydım şimdi...
Siyanüre batırılmış tırnaklarımla,
Bedenimi nasıl parçaladığımı
Ve
Ruhumu;
Bir büyücünün kazanında

Kahpe yalnızlığım düşürdü
beni bu yollara.
Yine seni düşünüp,
Yine demlendim bu akşam.
Yar şarkıları söyledim,
Belki nağmeleri anlamsız,

Ahh şu deli gönlüme söz geçiremez oldum! ..
Tutuldu büyük bir sevdaya,
Onsuz edemez oldum.
Gündüzleri hayalim,
Geceleri hep onunla,
O çapkın bakışların esiri oldum.