Semin Yapar Şiirleri - Şair Semin Yapar

At izi, it izine karışmışken..
Soysuz hergelelerin
Koca burun deliklerinde parmaklar,
Mahur makamlarıyla sınırlı
Mahmur kapılarda;
Ne, küller dirilir,

Geriye kalan
Ne bahar şarkıları,
Ne sonbahar yapraklarında
bir omuz şimdi.
Seni çoktan kaybettim ey sevgili!
Bakıp da ağlayabildiğim,

Bir gece yarısı, yar! ...
O, sen miydin
rakıyla başıma vurup,
zifir karanlıklarımda yollara düşüren? ...
Bozgun yemiş yollarının
süküt u adresine,

İnan bana anarşist değilim! ..
Asla da tasvip etmem! ..
Ama;
Allah’ ın özenle yarattığı bu ülke için
ve
gelmiş geçmiş son gerçek bir lider

Sancılar kıvranır sancılar..
Kıskandırır;
pervasız,
evhamsız,
Sur diplerinin ayyaş kahkaları..
Gölge gölge sürünürken,

Senindir bade gençlik, nazar olur bu yare
Karlı kışta açtırdın, dikensiz gülden gonca
Seher yelisin eser, vurursun da yoluna
Sinesine berguzar getirirsin bu yare.

Coşarken sefa bulur, aşkın gençlik pınarı

Vur beni! ..
Kırmızılar içinde
Kora döndür beni!
Silkele, ser, sars, öldür! ..
Bir zerre bırakmadan,
Düşmüş şu naaşımdan!

Yalnız olduğum hüzün akşamlarımda,
Sessizlikle içime çöken sen;
Kendi yalnızlığıma dost mehtapla,
Bir anılar resmi geçidinde,
İki damla gözyaşı bırakırsın
Yanaklarımın üzerine.

" Hayatın gerçekleri ", yoktur...
Egzama akıntılı o gerçekler,
Bir devin, bir sincapı ezişi gibi
Fırlatıp, atar tokadını..

Kibirli kafiyelerin kör mecazında,

Kara gözlüm! ..
Ben,
toprağını bıraktığımdan
beri,
değişen hiçbir şey yok! ..
İt uluyor, kervan yürüyor! ..