Şu an köyüme doğru yürüyorum
Her bir adımda hasretin koynumda
Tek başıma ve sensiz
Köyümün ilerisinde bir yamaç var
Arasında tren yolu
O yamacın üstüne çıkar
Bu gece ışıkları sönmüş dünya gibiyim
Yürümek çok zor
Bir yolum var gitmem gereken biliyorum
Yolun sonunda doğmayan bir güneşin var olduğunu da biliyorum
Çaresi yok yürümem lazım
O en derin karanlıkları aşıp seni bulmam lazım
Bugün bayramın ilk gününü yaşıyorum
Herkes en güzel en şık kıyafetlerini giyinir
Büyüklerinin ellerini öpmeye giderler
Ailece birlikte olmak hep bir arada olmak
Dört mübarek günü aynı çatı altında
Her ailenin sevgiyle sevinçle yaşayıp bayramlaşmaları
Bebeğim
Bugün doğumundan sonra
İlk yılın ve ilk doğum günün
Bugün dünyaya
Annene ve babana
Seni bekleyen zor bir hayata
Cumartesi akşamıydı
Güneşi hüzünle batırdığımız o saatler
Biraz üzülsek de korkmadım hiç
Çünkü
Bir sonra ki gün
Umutla doğacaktı mutluluklar
Gecenin yarısı çoktan geçti
Gözlerimde bir damla uyku yok
Gün ha doğdu ha doğacak
Ne olacağım hakkın da hiçbir fikrim yok
Ya gün doğmadan batacağım
Ya da güneşle yeniden doğacağım
Ne ümitlerle geldiğim bu şehirden
Ne hüzünlerle geri dönüyorum
Tertemiz bir sabaha uyanmadan daha
Gecenin zifiri karanlığı çöktü üzerime
Ben senin hayalini kurdum
Seni anlatıyorum şiirimde
Seni düşünüyor seni hissediyorum
Ne yalan söyleyeyim
Çok özlüyorum seni yada
Yada aşkı özlüyorum
Tanımadığım halde seni
Yare iç dökmek ne zormuş anlaşılan
Yar yüreğimde sevdan fışkırıyor
Ama ben özlem nedir bilmiyorum inan
Hasret nedir bilmiyorum
Gurbet dediğin ayrılık sonrası olurmuş herhalde
Ben onu da bilmiyorum
Selamlıyorum seni Eskişehir
Sende kucakla beni
Tükürmüşüm
Egenin
Akdenizin
Karadenizin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!