Sen boş ver onu bunu da
At varını yoğunu bir çöplüğe
Düş bir ıssız adaya da
Boş ver yanına alacağın
O üç şeyi de
Saygıdır beraberliğimiz
Sevgidir gözlerimizde okunan
Ve sevilmeyi bilmektir arkadaşlık
Ölüm olmasın ayrılık olmasın
Sonu olmasın bu aşkın
Ayrılmaz bir bütündür sevmek ve sevilmek
Bir Eskişehir sonbaharı
Kurumuş dallar
Dökülen yaprakları
Ve şehri ikiye bölen nehir
Porsuk nehri
Kimi zaman rüzgardır dalgalandıran
Fatma nur belki bana kızıyorsundur biliyorum
Lütfen anla beni
Sana söylemek istediğim o kadar çok şeyim var ki
Söylemek yerine içime atıyorum
İçimde katran oluşuyor
Sessizliğe bürünmüş tüm kelimelerim
Aşk ı yaşayamamış yalnızlığına küfreden
Hasreti kabullenmiş pas tutmuş şu bomboş kalbim
İş de o kalbin bir sahibi olmalı
Ezelden beridir aşka inanır
Her yaşayışta her başlangıcın bir sonu vardı mutlaka
Olmasın olmasın yeniden aşığım güzel bir kıza
Canımın seni çektiği geceyi hatırlıyor musun
Yatağımızı kanınla süslemiştik hani
Karım yapmıştım seni
İlk bir bağırışların vardı
Sonra yumuşamıştı sesin
O ki sevgililerin sevgilisi
O ki yüreğime doğan nur
O ki cennetin yansıması
Saçları nehir yatağı
Gözleri zeytin çekirdeği
Aşkların mevsimi geçti sanırım çiçeklerin
Sonbahar gelince yağmurlara tutuldu gözlerim
Kurudu güller döküldü yaprakları
Aşkların mevsimi geçti sanırım
Hani kış olur kar yağardı saçlarına
Bir gece vaktiydi
Düşerdi kirpiklerine bembeyaz
Kartopu oynardık seninle bir zaman
Ellerin üşür sokulurdun koynuma
Hani bahar olur çiçek açardı sözlerin
Bir kadeh ver yavrum elime
İçi ümüğüne kadar şarap dolsun
Bir yudum şarap yavrum
Kan gibi kan gibi
Yüreğimden kırmızı olsun
Bir güneş çiz gökyüzüne
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!