Gecenin tarlasını biçiyor rençber
İçimde mum misali eriyor boşluk
Başımda aylarca bu sarhoşluk
Şaraptan yayılan rüyayı içer
Konuşkan caddeleri mühürlemiş sükûnet
Masmavi gözlerini kapayıvermiş gök
Gönül tahtıma sen de sultanlar gibi çök
Ey uzak ülkelere sürülmüş gurbet
Hakikat söner ve parlar ansızın rüya
Geceyi bir kadeh gibi kaldırırken karanlık
Kadınlardan şehre kalan bir şehvettir artık
İnsandan dünyaya kalan her şey gibi avarya
Yoksul bir duvar olur baştan başa kent
Bir ırmak boğulur ruhumda derin
Bir çare can verir kurşunuyla dertlerin
Bir hâtıra hayatıma yürümezse şayet
Kayıt Tarihi : 2.11.2019 18:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!