Semadaki Sevgi Şiiri - Beşir Özer

Bir sabah kahvaltısı, bir cumartesi,
Geçiyorum kapı aralığından, bir bülbül sesi.
Zaman akar geçer, saat durmuş vaziyette,
Akıl ve gönül de burda, seninle elbette.

Halini soramıyorum, tuğlalar birikti,
Ayaklarım da taşımıyor artık kendimi.
Yorulmak mı? Asla! Fener yolundayız.
Açılan yol budur, der; şükür yolundayız.

Yükümüz ağırdır fakat hafif gelir,
Benim yürekten şefkat sana ağır gelir.
Biliyorum, susuyorum; susuyorsun.
Zamanı gelinceye kadar gönlüme akıyorsun.

Kan almayan katiller çoğaldı, açıkça,
Bilme beni onlardan, ümit et çokça.
Gül yüzlüm, gül artık; gülümse,
Çiçek açmaz bahçem, bu gül tükenirse.

Aşık olmak, semalara ulaşmaktır,
Kuşlar gibi maviden maviye uçmaktır.
Sevgili! Eğer çırpınıp gelemezsen,
Süzülmeyi istemem, maviyi de istemem.