Eller beni, eller beni
Taşa tutsa eller beni
Yaralamaz eller beni
Gönülden de istese
Yar alamaz beni…
Eller beni, eller beni
Ey benim kaşı karam
Gözü elam, sevdiğim
Saçları siyahken sevdiğim
Ağarınca vazgeçmediğim
Varlığında yokluğunu yaşadığım
Uzaktayken hasret kaldığım
Eylüül Eylül Ah Eylül
Yine mi Sen geldin
Hem de haber vermeden
Sessizce…
Gelişin gibi giderken de
Sessizce gitseydin
Bak yine duramadım sözümde
Sevdiğimi söylemeyecektim yüzüne
Gülerek bakmayacaktım gözlerine
Eyvallah deyip dönecektim köyüme…
Bu konuda benim sözüm bu kadar
Konuşmayınca saklanmıyor gerçekler
Farkındamısın
Bende yaşadım işte
Ne senden çok uzak
Ne de sana çok yakın
Eminim hissetmişsindir
Fenerin ışığında
Görmemiştim
Karanlıkta yutkunduğunu
Bir şeyleri söyleyemediğini
Cümlelerin boğazına
Dizildiğini...
Ben de inanmazdım bana
Fedakarlık istiyorsun ya benden
Ben vazgeçtim senin için senden
Sana bıraktım sessiz duygularımı
Bana çığlıklarım, haykırışlarım kaldı
Sorma sakın unuttun mu diye
Gece, aaah gece
Her şeyin üzerini kapattın
Bir beni açıkta bıraktın
Aslında vefasız değildin
Ama bak beni sen yaktın…
Biliyorum
Gece karanlığında bir kadın gördüm
Koca şehirde yalnız
Sebebini anlamadım
Galiba ağlıyordu sessiz sessiz
Göremedim yaşlı mıydı gözleri
Duyuyorum derin derin iç çekiyordu
Gecenin karanlığı sanmıştım
Yüreğime hançer gibi sokulan
Meğer gözlerinmiş
Saplanan, karanlığı delen…
Git, ağlamam gidenin ardından
Ben seni benim diye sevmedim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!