Kömür gözlüm buradan gittin diye
Yürüdüğün tozlu yollar ağladı
En güzeller göğsüne taksın diye
Rüyama ektiğin güller ağladı.
Mecnun aşkı ile seni severken
Bırakmadan hayalini, giderken
Hiç acımadan beni terk ederken
Üstünden geçtiğin beller ağladı.
Sevda en tepeden baktı astına
Aklım ermedi yâr bana kastına
Bir bulut gibi geçerken, üstüne
Aşkı düşürdüğün çöller ağladı.
Kaybolurken sen kalbimin gözünden
Bir hıçkırık duyuldu âh, özünden!
Kömür gözlüm bu ayrılık yüzünden
Aşk ile tuttuğun eller ağladı.
Bir hayale dalarım ben her gece
Yokluğun hayalime bir işkence
Kimse görmeden sessiz ve gizlice
Gel, gözümden akan seller ağladı!
Kayıt Tarihi : 13.8.2015 12:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!