Bir de senden dinleseydim yazı,
Belki güneş daha az yakar,
Sıcak daha az boğardı.
Bir de senden dinleseydim kışı,
Belki rüzgar yavaş çarpar,
Soğutmazdı buraları.
ufak partiküllerine ayırırken seni
gülüşünden üzülüşüne
bütün çizgileriyle;
değişimi, aynı kalışı
yakını, uzağı
her yerini ezberledim bilesin.
bir cuma sabahı çıkarsan yola
beni yanına almayı unutma.
severim arabaların müzikli yollarını
geçtiği keskin virajlar ve toprak kokusu
ama en güzeli saçlarının dalgalı oluşu
pencereden giren havayla uçuşu
bir gecemiz daha tüm ıssızlığıyla biterken
bir sabaha daha sessizce uyanır
ıssızca bitiren
bir sabah daha tüm telaşıyla başlarken
bir geceye daha sessizce geçer
dönmezse olmaz ille dönecek
inadı yan komşuya ya da öteki
hepsinin başında bir belası
parlıyor anası uzaklardan
anası ki hala bilmiyor
8 çocuğu mu var 9 mu
dar geldi mevsimler
dört yetmez oldu
birer birer yok olurken hepsi
daha fazlasını istedi insan.
kendi yok ederken teker teker
günleri ağaçları yaşları
uslandım sandığım kucaklarında aradım huzuru
sonra yükselelen kavgalarımızda buldum
varımı, yoğumu,
sende nasıl bir bütün olduğumu.
hiç gitmesen de yanımdan, tam kalsam ayrılmasam
ellerinin dokunduğu sıcaklıktan geçen pazara yeniden doğsam.
görünmeyen göllerde yüzen görünen eller ve biz
ve siz hala hissetmemişsiniz sıcaklığını
bu soğuk akşamların elden içilen.
geçtiğimiz yolları görseniz bir durak
iki durak üç durak derken açılmış dördüncü kapılar
ve biz hala hovarda orada burada
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!