İçine atma; can.
Üzülür,Sızlanır sın
Verem eder adamı,
Yok eder hayıflanırsın
Nereye atarsan at,at da,
İçine yığma suskunluklarını,
Zor şeymiş seni belleğimden silebilmek,
Gören göz duyan kulağa söz geçirebilmek,
Gönlüm sende,senin bende olduğunu bilememek,
Üç günlük dünyada kalp kırılmaz denir ya hani,
Seninle biz iki bedende bir can olamadık...
Dalgası çarpınca yüreğimize,
Hadi, sende yalan de...!
Bir el sıkımlık olmayanından,
anlayacağın,
Yollarımız kesişmese,
Çay içmişliğimiz, olmasada,
Farkında bile değilsin be Gülüm,
Düşündüm de dün gece,
Beni anlamadığına yanmıyorum da,
Tekrardan,sana nasıl yazıldığıma inanamıyorum...
Farkında bile değilsin be Gülüm,
Acı çeken uzatılan her elde şüphe arar.
Bu yüzdendir mutsuzluklarına
Bir yenisini daha eklenmesi,
Acı hikayelerle geçen ömürü
Devamında Aradığı mutluluğu bulamaması,
Bu yüzdendir,işte bu yüzden...
Tanrı önce kadını yarattı,
Sevgisini içine kattı,
İncitir sen,incinir yüreği,
Üzemez sin...
Kırılan kanatları ise,
Annemiz karnında sarıp sarmalamış bizi,
Sancımız ı çekmiş, sevgisini göstermiş,
Ninnilerle ezgilerle,ne çilelerle büyütmüş,
Günümüzün sabırlı,cefalı vefalı anneleri,
Aşkımız canımız onlar kadınlarımız..
Eşit haklara sahip gibi görünüp,ayrımcılık yapmaktır,
Kadın olmak zordur.
Daha sosyal haklarını var görünüp yok saymaktır.
Kadın olmak zor,
Bilinen o ki,tek kalmak sessizce bırakılmaktır,
Kadın olmak,
Hasretin yükümü dür beni konuşturan,
Kalbine düşen ateş midir,seni konuşturan,
Çarpıntı ile gecenin bir vakti uyandıran,
Ömrümüzün son saati midir,uyandıran,
Evet farkındayım,biliyorum kırkın dayım...
Mehmed'imin,zamanla yarıştığı,
Dağ ile taşı,kulaklarda çınlattığı,
Dilde dolaşan,kınalı kuzularıydı,
Kitaplar dolusu,koçyiğidin analarıydı...
Etten kale örüldü,vermedi geçitini,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!