I
ıssız bir adaya düşmüşüz
bir ara göz göze geliyoruz sanki seninle
bakıyorum kalabalıksın sen başında bir telaş
ben ise tek başıma hep tenha ve her şeyle bir yine
içindeyim dedi yüzün yüz yürekte kızarmış güneş yanığı,
içindenim dedi el elinde ateş kaba bir kağıt kesiği,
içinle dedi gör göğsünde anahtar, kör olmuş bıçak yarası,
içince dedi içince aşktan için için, sanki sen ben bir hiç olmuş.
gitme bu gece bende kal
yatıverirsin şuramda
hem iki de laflarız bak
saat beş olmuş der ağlarız da biraz istersen
dermiş ki!
uzun, ince bir gömü gerek benden!
yolun önü kutlu, sonu kişiden süzülüşü cisminin
dermiş ki!
gel geçelim içinden günün
güneşin ışıkları hepimiz için henüz bir adalet iken
gel sen geçelim kendimizden
çölde yürüyen adımları mecnunun
gül bülbül dalında aldırma sen coş yine
gelir de gider o senden yine aldığı gibi kendini
de ki denizin dalgasıdır değen yüreğime anda
bir atar bin durur sahte kalptir bu de
durma geç sen üstünden geçer tenin
güneşin yanığı bu gönül gördükleri
kağıdın kesiği şu sevda çektikleri
başın belası o yürek yandıkları
parmağın izi bu can verdikleri
birden bire uyanıyorum
bakıyorum ki artık yaşıyorum ben
nefes bile alıyorum arada bir ama sık sık
ellerimle sürüyorum güneşten kararmış tenime ilkten
bakıyorum hala sıcak sıcak terliyorum dizimin altında
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!