birden bire uyanıyorum
bakıyorum ki artık yaşıyorum ben
nefes bile alıyorum arada bir ama sık sık
ellerimle sürüyorum güneşten kararmış tenime ilkten
bakıyorum hala sıcak sıcak terliyorum dizimin altında
ateşinde yaksan
yayın okuyla kaşımdan vursan tek sözümden yaralasan dağlasan beni hücrelerimden sonunda yine teslim ederim gözlerimi sana ey kör aşk
cehenneminde tutsan göğsümü nefesime ayırsan elimi ayağımdan kırsan savursan başı bozuk gövdemi yürür giderim yine yollarımı çölünde beni gör sen ey aşk
bende seni ararken
kilitler kapı doldu
sensiz beni ararken
yaşlar dinerek indi
benden seni alırken
can mecnuna döndü
I
ıssız bir adaya düşmüşüz
bir ara göz göze geliyoruz sanki seninle
bakıyorum kalabalıksın sen başında bir telaş
ben ise tek başıma hep tenha ve her şeyle bir yine
‘çoktan unutmuşum’ gibi geldi ismin bende
aradım baktım ceplerim bomboş
ya bulursam seni diye korktum da hani çok
neydi dedim adı düşündüm kendi kendime yalnız
ellerimi kaldırıyorum sana
göğsümde hissediyorum seni
yavaşça giriyorum teninden içeri
yine bir şiir gibisin sen karşımda
içindeyim dedi yüzün yüz yürekte kızarmış güneş yanığı,
içindenim dedi el elinde ateş kaba bir kağıt kesiği,
içinle dedi gör göğsünde anahtar, kör olmuş bıçak yarası,
içince dedi içince aşktan için için, sanki sen ben bir hiç olmuş.
yere düşerken tek tel kirpiği yarin yitti gitti kayboldu
güneş tutuldu bende seyirdi gözüm ışıklar söndü o gece
göğe çakarken şimşeği dolusu sevişin sus olup düştü kayboldu
soluk tutuldu bende durdu nutkum ormanlar yandı o gece
gitme bu gece bende kal
yatıverirsin şuramda
hem iki de laflarız bak
saat beş olmuş der ağlarız da biraz istersen
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!