Selami Utkan Şiirleri - Şair Selami Utkan

Doğayı işlemez hale getirdin,
Ekosistemi kendine göre ayarladın,
Ağlaçları, ormanları yaktın.
Doğa acıdan ağlarken sen keyfine baktın.
Bütün yeşil alanlara fabrikalar açtın,
Havayı kirletin gece gündüz demeden,

Baharda kuş cıvıltılarıyla uyanırsın köy yerinde,
Ruhunu bulursun ozanın söylediği aşk türküsünde,
Yeniden doğduğunu hissedersin kendi bedeninde,
Dağlarda, kırlarda toplarsın renk renk çiçekleri,
Sevdiğine saklarsın papatyaları ve çiğdemleri,

Balkondan Marmara’nın maviliğine bakıyorum,
Ama kirden başka hiçbir şey göremiyorum,
Kafamı iyice uzatıyorum, gözlerimi dört açıyorum.
Yine de mavi suları göremiyorum, neden mi?
Çünkü hava kirliliği kaplamış semayı,
Dört taraftan kuşatmış öksüz Marmara’yı.

Bir şiir yazıyorum gecenin masmavi ışığında,
Yıldızlara bakıyorum gecenin loş karanlığında,
Kelimeler yetersiz kalıyor zamanı anlatmaya,
Ay ışığı altında mavi yıldızları tek tek saymaya.

Seher vakti gelmeden, martılar uyanmadan,

Gecenin karanlığında indim sahile,
Bir ben vardım bir de ahşap bir iskele.
Benim gibi yapayalnızdı mavi derya,
Kumlara oturup yaslandım bir kayaya.

Kulak verdim dalgalara gece boyunca,

İRŞAT

Oku evladım, oku! Kaldırma başını kitaptan,
Geleceğin için bir daha oku, sil baştan,
Öğren insanlık ilmini, anla dünya halini,
Yap hayat ödevini, güzelleştir duygu dilini.

MAZİ


Zemheri karanlıkta yolunu arayan bir divaneyim,
Kanun tanımaz, gözü dönmüş bir serseriyim,
Bazen dağdayım, bazen dört duvar arasındayım,

Mehtap yüzlü, fetan gözlü narin kadın,
Dolunay gibi parlar her gece yüzün,
Yüreğinden gelir sevgi dolu her sözün.
Güzelliğinle aydınlanır gökyüzü her gece,
Ozanlar şarkılarda adını söyler hece hece.

Üreten emekçi kadınlar güneş gibidir.
Bütün yıldızlar sabaha doğru sönse bile,
Güneş daima karanlıkları aydınlatır göklerde,
Yıldızlar geceye tutsak, ay ise dünyaya;
Oysa hiçbir güç yetmez güneşi sarmaya.

Kara cellatlar kuşanmış çelikten zırhları,
Elerinde keskin kılıçları, savaş baltaları;
Yakıp yıkıyorlar köyleri, şehirleri, ormanları;
Çığlıklar içinde ağlıyor Suriyenin çocukları.

Muaviye barbarları sarmış dağları, ovaları;