Hasretin gözlerimden damla damla akıyor bu gece,
Ah, bir gelsen de; bitse zihnimi kemiren bilmece!
Bu gece ipeksi saçlarını yıkasam göz yaşımda,
Hangi yana baksam hayalin duruyor karşımda.
Rüzgar bazen kokunu yayar evimin her yerine,
Kuşlar ağaçlara yuva kuruyorsa,
Martılar gemilere eşlik ediyorsa,
Bahçelerde kırmızı güller açıyorsa,
Koyunlar, kuzular kırlara yayılıyorsa,
İşte o zaman hayat yaşamaya değer.
Unutmalısın önceki insanları, yolları, yılları,
Geride bırakmalısın eski mekanları, acı anıları,
Yeni bir dünyada kendini bulmalısın ilk önce,
Doğayla baş başa olmalısın her gün, her gece...
Kuş sesi ve çiçek kokusuyla uyanırsın sabahları,
İçin yandığında fırtınalar kopar zihninde,
Öfkeni dalga dalga uçur gitsin gökyüzünde
Güneş utancından saklansın karlı tepelerde,
O an çöksün yer yüzüne, sis kümeleri
Gel gitler yayık gibi çalkalasın denizleri,
Mavi sular yükselip boğsun teneke gemileri.
Gecenin karanlığında indim sahile,
Bir ben vardım bir de ahşap bir iskele.
Benim gibi yapayalnızdı mavi derya,
Kumlara oturup yaslandım bir kayaya.
Kulak verdim dalgalara gece boyunca,
Yıl iki bin yirmi üç, mevsim kış, aylardan şubat.
Günlerden pazartesi, hava buz gibi berbat.
Zaman dört on yedi, sabaha kaldı iki saat.
Birden hidrojen bombası gibi patladı tabiat.
Adeta yarıldı yerküre Maraş Pazarcık’ta,
KARDELEN
Bir yaz günü sıcak bakışlarınla tanıdım seni,
Yeşil gözlerinde gördüm kır çiçeklerini.
Beyaz yüzün karşımda güneş gibi parladıkça,
Tatlı dilinle tane tane bir şeyler anlatıkça,
İnsan doğduğunda küçük bir kartopu gibidir,
Masum, şirin, sade ve tertemiz.
Büyüdükçe yükü artar, renkleri çoğalır.
Kartopu büyür bir tepeden yuvarlandıkça,
Önüne gelen her şeyi alır içine,
Koyu renkler, kara lekeler yapışır üstüne.
Başıma dar oldu bu koca dünya,
Nereye baksam kalabalıklar, arabalar,
Üstümüze üstümüze gelen dev binalar,
Başımı kaldırıyorum gökyüzüne bakmak için,
Nafile! Hiçbir şey göremeden ahh çekiyorum için için
Günlerce yürüdüm belki bir ormana,
Doğayı işlemez hale getirdin,
Ekosistemi kendine göre ayarladın,
Ağlaçları, ormanları yaktın.
Doğa acıdan ağlarken sen keyfine baktın.
Bütün yeşil alanlara fabrikalar açtın,
Havayı kirletin gece gündüz demeden,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!