Bu dünyanın toprağına bir gül bırakıp gitmeli.
Filizi ekip meraya, bahara hasat etmeli.
Derdi gam dolunca gönle, sel gibi yaşlar dökmeli.
Gül ekmeli, bağ ekmeli, illaki barış ekmeli.
Barış gelince bahara, kurt ile kuşa selam ver.
Dost ile düşmana dahi, yüreğinden bir kelam ver.
Ne olur kıyma canana, ona ruhundan meram ver.
Mutluluk ver, azaldık ver, ona da af fu aman ver. 29.11.2015
Kayıt Tarihi : 10.1.2016 16:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!