Selahattin BAKIR 1957 yılında Hanak’ta doğdu.İlk Öğrenimini Hanak’ta tamamlayarak orta öğrenimini sırasıyla Ardahan,Kars ve İstanbul’da okudu. Yüksek öğrenimini Ankara’da bitirdikten sonra Çankırı,Çorum,Gaziantep ve İstanbul illerinde öğretmenlik ve yöneticilik yaptı Halen İstanbul’da Eğitim/Yöneticisi olarak görevini sürdüren Selahattin BAKIR Evli ve iki çocuk babasıdır
Eğer senden bir an ayrı kalırsam,
Adını hasret koy, hasret kalayım,
Özlemlerle yansın içim her gece,
Adını hasret koy, hasret kalayım.
Uzansan yanıma dokunsam sana,
Açtım dertlerimi bir bir,
Sessizce beni dinledi,
Tutmadı elim ayağım,
Acı içimde inledi.
Kor düştü benim özüme,
Hasret mi yüreğime çöken seni görmeden önce
Kol kola girmişçesine rüzgârla güneş
Bir saç teli kadar ince sızlıyor içim
Hasret ki benim karanlığımda
Erircesine demir kıvamında
Erircesine ömrümce
Arı bugün, yine seni kıskandım,
Kış boyu kovanda, sessiz yatarsın,
Sırt sırta vermişsin, binlerce kardeş,
Güllere gül, dile şerbet katarsın.
Hep şeker mi yersin, yok sende acı,
İçin yanar,biliyorum ki senin,
Kaderin böylemi ağlayan kadın,
Kötümü yazılmış alın yazısı,
Sorarsam söylermi ağlayan kadın,
Belki babası yok, belki anası,
Sevgisin sen gönüllere,
Kardeşsin sen tüm illere,
Mezra, mahalle, köylere,
Ardahandan selam sana.
Yamanız biz, hem çok yaman,
Açılmış denize, rota belirsiz,
Dalmış deryalara, öyle bakıyor,
Utanmış kendinden, utanmış elden,
Kader ona bakıp, caka satıyor.
Çaresizlik onun, belini bükmüş,
Bana derler, gözün yaşı neden çok,
Gece gördüm, gündüz gördüm, ağladım,
Dediler ki, her şey iyi sebep yok,
Dertlerime, başa döndüm ağladım.
Uçurumdan atmadılar ki beni,
Yine çiçek açtı, bak bahar geldi,
Beni düşünüpte, ağlama sakın,
Titreyerek bu kalp, alarm verdi,
Beni düşünüpte, ağlama sakın.
Gözlerim kör oldu, göremez oldum,
Acı hasret benim adım,
Sineme vurup, ağladım,
Arşa çıkar mı feryadım,
Anam, anam, canım anam,
Öksüzüm, kaldım yad elde,
O Bir Seven O Bir Gönül Dostu
Bütün Dostlar Güzel Hatıralar Hatırlatsın
Beni Size Sizi Bana Ölürsek Bir Fatiha
Ölmez İsek Hepimiz Hepimize Ebedi Hatıra
Ben çok üşüyorum
ben üşümemiştim
çıplak ayaklarımla buzlu yollarda yürürken,
gecenin karanlık ayazında, iliklerime işlemişken soğuk,
hasret eserken hoyratçasına yüreğimde,
ay, ay, gün, gün tükenirken yıllarım,
ben üşümemiştim.
bırakmıştın ya kar dağını, arka ...
Ben çok üşüyorum
ben üşümemiştim
çıplak ayaklarımla buzlu yollarda yürürken,
gecenin karanlık ayazında, iliklerime işlemişken soğuk,
hasret eserken hoyratçasına yüreğimde,
ay, ay, gün, gün tükenirken yıllarım,
ben üşümemiştim.
bırakmıştın ya kar dağını, arka ...