Selahattin Bakır Şiirleri - Şair Selahat ...

Kınalı ellerin gördüm bir tanem,
Kına damar, damar yol olmuş bana,
Hasretin yüklenmiş özün özümde,
Bu dertli bedenim kul olmuş sana

Gizlerin içinde sevdam yayılmış,

Sen bilemezsin
Gökyüzünün mavi derinliklerini
Kanatlanmadıysan uçsuz semalara
Yüzleşmediysen ay ve yıldızlarla
Görmediysen güneşin heybetli batışını
Sen bilemezsin buğulu gözlerde ki yası

Giderken arkana bakmadın mı sen
Yıktın hayallerim sevdam var sana
Aydınlık günlerim döndü geceye
Düşlerim içinde sevdam var sana

Bülbülü hapsettim gülü indirdim

Soma karardı bugün
Güneş kara doğdu
Kirlendi bütün renkler
Yer demir gök bakır oldu
Ekmeğin, umudun yazgısı kara
Ok oldu yüreklerde

İçim daralıyor bedenim buruk
Ateşler iniyor tam yüreğime
Nefesler tutulmuş yüzlerse soluk
Gözyaşım iniyor tam yüreğime

Acı vurdu kıvrıl, kıvrıl kıvrıldım

Paslansa demir gibi, kanıma da işlese
Bir zımpara gördü mü, ışıldar bir yerinden
Sönmüş köz sanırsın sen, unutursun bir kere
Bir kıvılcım başlatır, seni vurur derinden

Aldırmazsın sanırsın, uzaklarda durunca,

Bir bilsen
Senle olan güzellikleri
Uykuda yaşardım
Uyanmak
Uslandırmazdı beni
Kucaklayamazdım güneşi

Kusacaktır gök yüzü toprağa kilitlenip
Açacaktır baharlar arşın elinde gülüm
Yağmur görünce ağaç, güneşe umutlanıp
Ötecektir bülbüller gülün dilinde gülüm

Doğacaktır bu güneş mil çeksen de gözüne

Acılara tat veren güzellik
Canım sevgilim sen kadınım
Gitme sevdim seni
Puslu gecelerde yem olmayalım
Çakal sürüsüne
Sen varken güzellik yüreğimde

Çalmışlar kapını sen duymamışsın
Nafile çırpınma zamanın yetmez
Zayıf düşmüş beden çaresiz kalmış
Yokuşun dibinde arpa kar etmez

Korlaşmış ateşi görmemiş demir