Seksek Şiiri - Serkan Doğan

şakaklarıma saplı hür hançer yaraları her dem
milâdını çiziyor üşüten ağlama nöbetlerinin
nasılsa uzun bir imge gibi karamsar yanaklarında suskun
gezinen öpüşlerime dur diyen dervişlerin inadı
ısmarladıkları sağılan, damıtılan yedek yüreklerinin kini
ihtimali bile lanet getiren felaket şarkıları
ırmağın ortasında şimşir kafatasları ya da uysal işkenceler
çiçeklerini devşirenlerin iskeletleri, bal des pendus
..
sokakları ucuz zevkli kadınlar birikmiş şehir
bilincimizin her bilenişinde terkedilen dehşetince
üçüncü şahısların yosma alışkanlıklarıyla döllenir
şubat güneşinde gevşeyen iğrenç nefesi şehvetin
intikam kamaları sırayla inerken nehrin kıyısına
narına koşan tilmizlerini emziren yas soluklu ensesinde
devinen seksek tekerine takılan boşluklarında zamanın
karaya vuran darağacı yankılarını duyarsan sus

(Yedi İklim,113/10)