öyle ağır sızı varki içimde
tuz dediğin şerbet gelir yarama
bu ızdırabın kederin sonu var ama
can bende beden bende ruhum elindir
hiç anlayan olmazki benim derdimden
kimseler tutmazki şu ellerimden
ne olduysa hep çektim ben bu dilimden
nefes benim dil benim sözüm elindir
doğru yanlış ayırmadım ikiye bölündüm
bu yüzden başıma hep çorap ördüm
insanların içinde şehveti gördüm
açı benim bakış benim gözüm elindir
Kayıt Tarihi : 8.6.2010 00:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emrah Şahin](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/06/08/sehveti-gordum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!