İstanbul'u gezdim yine bu pazar,
Bir baharı gördüm bir güzü gördüm.
Bir yanda geceden karanlık rüzgar,
Bir yanda aydınlık gündüzü gördüm.
Yürürken durmadan insan içinde,
Her insan başka bir lisan içinde,
Çömelmiş gözleri zindan içinde,
Mendil satanlardan bir dizi gördüm.
Kimisi çekilmiş dar sokaklara,
Kimisi sığmıyor geniş meydana,
Kimi yok mu diyor bize sadaka,
El açan onlarca elsizi gördüm.
Düşünmeden çıktı dudağımdan söz,
Bu ne tezat dedim bu ne yanan köz,
Mutluluk doluyken gördüğüm bir göz,
Bir gözde dinmeyen bir sızı gördüm.
Neyleyim sevdiğim görmedim seni,
Her bakışta hayat yolumu kesti,
Ruhumla dönüp de bir de baktım ki,
Gözlerin gibiydi denizi gördüm.
Kayıt Tarihi : 26.10.2006 22:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bir pazar günü Küçükçekmece'den Bakırköy'e, oradan bostancıya, sonra tekrar Küçükçekmece'ye dönüş gezisinde gördüklerimle hissettiklerimin, bostancı büfesinden 30 kuruşa aldığım kalemle, bilet satan bir insan (sakat olduğunu kağıdı bana vermeye çalışırken farkettiğim) 'dan rica ettiğim bir kağıtta buluşmasıdır şiirin kendisi.
![Sedat Demirtas](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/10/26/sehrin-iki-yuzu.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)