Şehrin içinde açmış yalnızlık çiçeğim

Uzun sürecek gibi görünen gecenin içinde
ağlayıp duruyor yalnızlık çiçeğim
gözleri dolu dolu olmuş
elleriyle ovuştururken
özlemini sinesine bastırmış
sevdiğini düşünürken

Günler geçip gidiyor içinde
depreşirken duyguları
zamanın yetmezliğine dokunuyor
şehrin içinde yalnızlık çiçeğim
uzaklara kokusunu salıyor

Mayıs gelir Mart’ın geçmişliğiyle
gözlerine sürme çekmiş yalnızlık çiçeğim
şiirlere küsmüş yazılara sitemli
şehri yabancı yüreği uzaklara sürgün
adı sevgiyse yüreği sevgili