Şehriban Şiiri - İlhami Arslantaş

mektup)

Bu vatana canı verdik can için
Umudumuz küle düştü şehriban
Karlar yağdı amaçların üstüne
Göz yaşımız tüle düştü şehriban

Tuttu cahil sokaklarda başımız
Taşa vurdu mutluluktu düşümüz
Bırakmıyor kör cehalet peşimiz
Bedenimiz ele düştü şehriban

Kahrolmuşuz yalan,dolan al ile
Millet sustu bir parmaklık bal ile
Kavgadayım yarım beden kol ile
Ayağımız çöle düştü şehriban

Geçirmek zor bunca ömür yılını
Ben neyleyim millet kesti dalını
Gelen soydu hep fukara malını
Bu seferde file düştük şehriban

Kötülüğe boyun eğdi velimiz
Hak etsede istemedi dilimiz
Akıllandı paragözlü delimiz
Ekmek diye yala düştük şehriban

Koca şehir yuttu bizi varoşla
Onurumuz çöpe gitti faraşla
Öte yanda Sivas, Çorum, Maraşla
Bu ülkede züle düştük şehriban

Öz vatanda kurda kuşa yem olduk
Yıllanarak derdimizle dem olduk
Dillerimiz döndüğü an mim olduk
Ekmeğine köle düştük şehriban

Der ilhami işte böyle halimiz
Elde copla göbek attı dölümüz
Yüzde seksen vergi oldu malımız
Bohça elde yola düştük şehriban

mektup)