Şehit Kanıyla Yoğrulmuş Karabağ

Karabağ, öz yurdum, ata yadigârı,
Sana vuslat düştü, zafer baharı.
Şuşa’da yankılandı sevda narası,
Oğuz’un nefesi, Türk’ün kararı.

Vuruldu düşmanlar, bozuldu oyun,
Toprağı titrettik, dağları soyun.
Şehitler dirildi, göğsünde düğün,
Azadlık meşalesi yandı Karabağ’ın.

Kahraman orduyla coştu Azerbaycan,
Türk’ün gücüyle destan yazdı her an.
Bayrağım dalgalandı, üç renk gökyüzü,
Tek millet, iki devlet, hep bir sözümüz.

Şuşa’da dağ rüzgarı, zafer kokusu,
Yedi düvele ders, gücümüz yıkılmaz.
Düşman karşımızda eğdi boynunu,
Adalet yerini bulur, hak çıkılmaz.

Ey şehit kanıyla yoğrulmuş vatan,
Her karış toprağın canla savrulan.
Düşmanın yüreğinde korku doğuran,
Bu millet var olsun, zulme dur diyen.

Yüreğinle bir olduk, tek kalp gibi,
Karabağ, sen bizim yürek yangınımız.
Anadolu’nun sevdasıyla kardeş,
Türkiye seninle, sarsılmaz bağımız.

Karabağ, Karabağ, kutlu vatanım,
Şehitlerin sesidir özgür bayrağın.
Ezelden ebede, bir destan yazdık,
Türk’ün tarihiyle şeref kazandık.

Başın dik, gönlün hür olsun ey diyar,
Gözyaşı dindi, yaralar kapanır.
Zaferle dolsun her sabahın,
Karabağ, adınla gurur duyulur!