Şehirler Melikesi Şiiri - Sevil Yıldırım

Senin kollarında açtım hayata gözlerimi,
Söylenecek ne varsa sende söyledim tüm sözlerimi,
Oymalı bir sandığa koydum, kaybetmedim özlerimi...

Gençliğim geçti Ortaköy Beşiktaş arasında,
Kâh Yıldız Korusu'nun patikalarında,
Kâh Yahya Efendi'nin huzur sığınağında...

Ah ne güzeldir Taksim, hele istiklal
O rengarenk ışıklar sanki kehkeşan,
Görenler şaşkın, dilleri lâl

' Altın Boynuz ' diyorlar ya işte Haliç
Galatada soluklan da manzarayı iç!
Bundan daha güzelini gördün mü hiç?

Mısır Çarşısı, kuşlar ve Eminönü
Ezanlar inletiyor yeri göğü,
Binbir çeşit insan, sanki bir büyü...

İşte mahzun Ayasofya, heybetli Sultanahmet
Alnını koy secdeye ve rabbine hamdet
Hüzünlerin hepsine Yerebatan'da veda et!

Çok sonraları keşfettim Üsküdar'ı
Meydandaki çeşme ve Mihrimah Sultan'ı
İnşirah veren Aziz Mahmut Dergahı...

Bir yer var ki huzur bulursun, çıkınca
O gizemli yerin adı: Çamlıca
Bak Boğaz'ın gerdanlıkları karşında...

Paşabahçe'den uzanınca Beykoz'a
Kanlıca'nın yoğurdunu unutma!
Yûşa Tepesi'ne gelince içten, apak bir dua...

Ey Şehirler Melikesi!
Senden ayrı kalmak istemem bir lâhza
Çünkü senin kollarında açtım gözlerimi hayata
Ve senin kollarında göçmek isterdim mâveraya!

ÜSKÜDAR 27.04.2005