Şehir Onarılıyor Şiiri - Sevinç Kavuk

biri bir savaş kalıntısı insanların yakıldığı
biri gecikmiş bir ödevin uyuşuk sezisi
biri büyüyecek bir ülke hayali züppeliğini
biri büyüklüğü insanlığa korumaya can çekişmesi
canlarım benim
fidan nasıl büyür, çocuk ne ile?
kuşun nedir yuvası, doğa baş eğer neye?
görmek istedim şehrin bir yol izinde
canım düşüncelerim
güzel sözler söylemeye ürperiyorum
pisliklere çarpıp kirlenecekler diye...

sol yanımda yüreğim var vatan duruyor
açmış çiçeklerini burcu burcu barış kokuyor
canlarım benim
yahudi ne der ne eder dedikçe türer
düşüncelerde çelişen fikirle üremeler
renk nüanslarına paparaziler bile denilmezler
canlarım benim
bir lokma ekmeğe ne boyun eğin, ne dudak bükün
herşeyi ve herkesi varlığıyla bilmektir sevgi bildiğim
üstlendiği görevi aşk ve imanla
insan insanlığıyla hayvan hayvanlığıyla doğa doğallığıyla
sevmeyi sev diye hep bu öğrendiğim
Türküm, doğruyum, çalışkanım ilkelerimle
her öğrendiğimin öğretmeni olmaya
aşk oldum, iman doldum, yaşama azim buldum
yüreğimi donatan toprağımda yurt kurdum
canlarım benim
düşüncemi peçe ile maskelemedim
ruhumun güzellik gücünü çıplak parlaklığıyla sundum
susulmaz, susulamaz olaylara ben göğsümü siper açtım
hayrını gün ve gün rüzgarın kanadına dikkat süsledim
canlarım benim
bir şeyleri, birilerini, bir bilinmezliği kışalıyorum
bir terbiyedir sevgi üstün disiplinle budur bildiğim
bir yılan çıkar deliğinden tatlı dille, anlıyorum
vatan yüreğimin durdurulmaz aslının yolundayım...
şehir onarılıyor kan revan ederek ruhunu
hukuk öldürülüyor isyan dolarak eğitim yurdunu
canlarım benim
özledim renginizi, selamınızı, sesinizi
duamda sabır ısmarladım, seviyorum hepinizi
Şubat 2008