Şehir Notları Şiiri - İbrahim Yamaç

bakmayalı çok oldu, gökte yıldızlar var mı
ayak çıplattığımız dere hala akar mı

hanidir kuş türküsü girmiyor evimize
gürültüyü değiştik kendi seslerimize

gülümsemek, dokunmak,dertleşmek ve ağlamak
nerdedir bulur muyuz cadde cadde arasak

patikada her adım bir mühürdü toprağa
çavun tutmaz kaldırım hor bakıyor ayağa

ayaklar erindikçe dönüyor tekerlekler
daha hızlı hep daha...mesai bizi bekler

beton yığınlarından pay kapmak isteyenler
fabrikaya koşuyor duman oluyor her yer

nereden yola çıksak bankaya varıyoruz
kalbi kaybettik ama cüzdanı arıyoruz

kuyruklar hayli uzun, bekliyor bekliyoruz
uzayan zaman sanki provası sonsuzun

şehrin vaatleri var, sızıyor hayatlara
şehrin kapıları var, çarpıyor suratlara

şehrin öğrencileri çöpte arar samanı
kimi şair olacak kimi bomba uzmanı

tuşlar kadar yakınız sanma birbirimize
telefondan bakamaz kimse gözlerimize

şu harika icatlar sırtımızda birer yük
bizden istedikleri kendilerinden büyük

asık surat formüller hesaplar ve oranlar
kaç yoksulu doyurur kimin halinden anlar

bacalar olmasa da karnımız yine doyar
patron tamahı tutmuş rızık rengine boyar

vaktimiz olmayacak var oldukça evraklar
bir dostu dinleyecek ya da sevecek kadar

buraya imrendikçe gözümüz doymayacak
tırmandıkça kayadan ellerimiz kayacak

şehirde kol geziyor tereddüt yüzlü yalan
serveti katladıkça korkacağız açlıktan

marketler, hastaneler, daireler arası
koşuşturmaktan aşkın gelmeyecek sırası