Şehir İskeleti (Bugün)

Bugün
Bu üçüncü düzen ülkesinden sesleniyorsam sana
Çaresizliğimdendir

Ağlamak istiyorsam ayaklarımn kapanıp
Ağlamak ve haykırmak
Dertlerimdendir.

Aşkını dilenmeye gelmedim bu kış günü
Bu düş günü kalkıp kapını çaldıysam
Kimsesizliğimdendir

Guruba is çöktü
Ufuk yandı
Ve akşam, kızıllığıyla akşam
Bütün haşmetiyle,
Sensiz bir akşam

Karanlıklar, kara duman kentini karartırken
Bir şehir iskeletine emanet canımla
İşte, burada,
Böyle yalvarıyorsam
İnan! Aşkımdan değil

Başım ağrıyorsa
Biraz da çıldırmak istiyorsam
Bir ruh intiharına sürükleniyorsam
Ve rahat değilsem yanan lambalar altında,
Yanan lambalar altında,
Ölü doğmuş gecelere adını yazıyorsam
Adını kazıyorsam, soğuk mahremiyetine rüyalarımın
Belki bu
Yüreğimde bir sızı taşıdığımdandır

Buz tutmuşsa hayallerim
Havalar soğumuşsa benim için
Zevk almıyorsam yağan yağmurdan
Hasretle beklemiyorsam karı, ayazı, rüzgarı,
Limanıma uğramıyorsa saadet yüklü gemiler
Rengim atmışsa, titriyorsam, öyle benzim sarı

Kırgınsam, dargınsam
Bağırıp çağırıyorsam
Ve kızgınsam bütün dostlarıma karşı

Taş duvarları yumrukluyorsam
Belli belirsiz gülüyorsam arada
Arada kendi başıma, konuşuyorsam

Yaşadığım mekanı, sevdaları, hayatı
Yıldızdan gemilerine binip gökyüzünün
Terk ediyorsam böyle apansız
bu şehir iskeletini
yersiz ve zamansız
Bil ki bu ne dertten
Ne acıdan, sızıdan, ağrıdan
Bil ki bu ancak
Sensizliğimdendir.

(Kırklar/ Gültepe / İstanbul

Sabah 06.00 gibi karanlıkta
Bu deftere geçiş zamanı aynı gün akşam
20.30 civarı otobüste)