Şehir Gerillası Şiiri - Adnan Durmaz

bu gece kasırga çıkartacağım
kuşatılmış sokakların kalbinde çarpıyorum
kafama sıkacağım son mermiyim
kuşkusuz kaldırımda yatan sahipsiz hayal için
kurşuna dizilmiş gülüş adına zehir ant içtim
saçlarımda ormanların kokusu
çiçek için yürüyen dal gibiyim

tersane işçileri dalanmaktadır
kuduz bir karanlık yürür ha yürür
üç el ateş tükürdüm tam suratına
irin akan demecine hazretin
gecemin dağlarına nifaklar yağmaktadır
bir militan ölümü kuşanmaktadır
varoşlar hınca hınç-hınç
bakışlar kılınç kıvamındadır

ben sizin ırzınızı tanımıyorum
fahiş uykusuzluklarınızdan lağımlar geçer
bohçalar çuvallar dolusu namussuzluk
denizler kirlenir suretinizden
görkemli konaklardan kanımı soracağım

sokaklar kesilmiş kuşatma altındayız
yasak bir kitap gibi dolaşmaktayım
kudüs kan içiyor kaç gecedir
bağdat aç bi ilaç ateşi yemektedir
pusular kurulmuştur buluttan dağlar üzre
bir yerlerde yağmurlara fak kuruyorlar
sokak lambalarında sarı bir rüzgar
vitrinlere burjuva bir akşam çarpıyor
otobüsler dolusu telaş akmakta
bütün yollar çevirmeye çıkmaktadır

ben senin tanrına isyan ettim kapitalist
faizciyi tefeciyi kollamaktadır
azrail hep bizim oymakları yurt tutmuş
yoksulun ensesine zemheri solumaktadır
ter satılır kan satılır can satılır vatan satılır
görülmez bir yazgının kırbaçlarında
baç olur bahtım aç gözlü hainlere
ben senin tanrına kafa tuttum kapitalist

göğsümde kınalı saçlarının kokusu
gözleri türkü yarim nerdesin bilmem
bağdat katledilmiş masallara uyanmaktadır
şu sokağı geçsem beton deryası
betonla öpüşür kadınlar sevdasız şehirlerde
kadim yoldaş dağlar kara kış altındadır

infilak edeceğimi kendim de bilmiyorum
heybeme sevda bastım- kütüklüğümde hüzün
mataram yıldız dolu göğsüm ölüme açık
kalbim baharlar üzre çocuklar dilenen dünyada
bankerler karanlığı hesaplamakta

ormanlarca karanlık –ummanlarca cehalet
üç el öfke patlattım zemheri kudurmaktadır
istanbul dediğin hayasız kaltak
orta malı olmuş sarhoş masalarında
ağlar gibi gülerek piyasa yapmaktadır
imansız allahsız kitapsız bir sistem
iman havarileri faize tapmaktadır
kasırgalar çıkaracağım kınalı türküm
çünkü kimi sevsem kimi sevsem
kalbinin ortasında aşk satılmakta
sevdaların gönderinde yaralı bir insanlık
çünkü kimi sevsem kimi sevsem kalbim
üç gün sonra yeniden sokağa atılmaktadır

çevirme altındayım sokaklar çıkmaz
çıkmışım bu devasa şehirde yalnızlığım dağlardır
hoyrat ve kırlıyım kırgınım yaralıyım
madem ki kınalı türküm okkan ederin varmış
bu şehrin göbeğinde infilak edeceğim
ve kafama sıkacağım son mermi benim

mart 2007